Jak przekonać dziecko do nocnika?

Porzucenie pieluchy to znaczne odciążenie rodziców w życiu codziennym, a także pewna ulga dla budżetu domowego. Niestety, należy się liczyć z tym, że ten proces nie przebiega tak szybko, jak mogłoby się wydawać. Większość dzieci odpowiednie umiejętności fizyczne i psychiczne niezbędne do odpieluchowania nabywa pomiędzy 15. a 24. miesiącem życia. A niektóre są na to gotowe dopiero w 4. roku życia.

Kiedy uczyć dziecko siadania na nocnik?

Korzystanie z nocnika wprowadza do życia dziecka poważne zmiany. Ważne, aby nie forsować ich w trudnym dla dziecka okresie związanym z innymi nowościami czy trudnościami, np. w czasie przeprowadzki, choroby, zmiany opiekunki. Moment, kiedy sadzać dziecko na nocnik jest kwestią indywidualną i zależy od tego czy Twój maluszek osiągnął wystarczającą do tego dojrzałość. Niezbędne jest nabycie przez nie fizjologicznej umiejętności kontroli zwieracza (wstrzymywania, wydalania), a także przełamanie bariery psychicznej. Staraj się, aby pierwsze próby użycia nocnika były miłe i kojarzyły się z ciekawym odkryciem.

Kiedy dziecko jest gotowe na nocnik?

Istnieje kilka znaków, które mogą wskazywać na to, że dziecko dojrzało już do etapu nauki sadzania na nocnik:

• siada i podnosi się samo
• kopie piłkę
• pokonuje schody
• naśladuje gesty dorosłych
• je samodzielnie
• domaga się pewnej niezależności
• zaczyna interesować się swoim nocnikiem
• dotyka pieluchy, kiedy ją pobrudzi

Jak pomóc dziecku zrezygnować z pieluch?

Najłatwiej odzwyczajać maluszka od pieluchy latem. Może on wtedy chodzić po domu, a nawet ogrodzie, z gołą pupą i odczuwać na własnej skórze konsekwencje niekontrolowanego siusiania. Latem też łatwiej o awaryjne przebieranie dziecka − na spacer można zakładać mu luźne, łatwe do zmiany majteczki. Trudniej jest zimą – warto pamiętać, że przy pierwszych próbach z nocnikiem lepiej nie walczyć w ostatniej chwili z szelkami, paskami czy kombinezonami.

Zaopatrz się również w książeczki edukacyjne, których bohaterowie właśnie uczą się korzystać z nocnika. Łatwiej będzie Ci wytłumaczyć dziecku, do czego służy nocnik. Przykładowo, mogą korzystać z niego również lalki i misie.

Nocnik powinien stać w widocznym miejscu, żeby maluszek mógł się z nim oswoić. Jeśli będziesz rozmawiać z dzieckiem o tym, czego od niego oczekujesz, za jakiś czas samo będzie chciało spróbować użyć nowego przedmiotu. Na początku jednak dopilnuj, żeby mały szkrab nie został w tej sytuacji sam i nie wylał na siebie zawartości nocnika po jego napełnieniu. Należy najpierw pokazać mu, co robimy z zawartością nocnika i gdzie ona trafia.

A jeśli już po pierwszych próbach uda się Twojemu skarbowi trafić do nocnika, niech pochwałom nie będzie końca, bij brawo, bądź pełna podziwu. Korzystania z nocnika należy uczyć stopniowo i spokojnie. Warto nagradzać sukces i cierpliwie znosić zdarzające się niepowodzenia.

Kiedy Twoja pociecha opanuje już umiejętność załatwiania się na nocnik, zaproponuj siadanie na specjalnej nakładce na sedes – może dziecku spodoba się „dorosły sposób” na korzystanie z toalety.

Pamiętaj jednak, że nawet maluszek, który nabył już umiejętność kontroli załatwiania się w dzień na nocnik, w nocy w dalszym ciągu może potrzebować pieluszki. Zanim dziecko nauczy się budzić „na siusiu”, upłynie trochę czasu.

Czego nie należy robić przy nauce korzystania z nocnika?

Jeśli Twoje dziecko nie chce siadać na nocnik – spokojnie, nie martw się. Twój maluszek najwyraźniej jeszcze nie jest gotowy na zmiany, a cały proces może potrwać kilka miesięcy. Weź sobie do serca poniższe wskazówki:

Nie przyspieszaj rozwoju dziecka
Dziecko ma swój własny rytm rozwoju. Jeśli maluch nie jest gotowy, by korzystać z nocnika, jakikolwiek nacisk nie przyspieszy rozwoju nauki, a wręcz może go opóźnić.

Nie stresuj maluszka
Zbyt duża presja, aby dziecko zaczęło siadać na nocniku, zdecydowanie nie pomoże. Jeśli maluch denerwuje się pod wpływem Twoich nacisków, może zacząć powstrzymywać stolce, co może być przyczyną zaparć.

Nie obawiaj się odstawiania nocnika 
Jeśli maluszek okazuje wyraźną niechęć do takiej nowości, zapomnijcie na jakiś czas o istnieniu nocnika. Może on natomiast pozostać na swoim miejscu (np. w łazience).

Nie bombarduj dziecka tematem „nocnik” 
Ważne, żeby nie przedobrzyć i nie opowiadać dziecku o nocniku przy każdej okazji. Nie pytaj też co chwilę, czy przypadkiem nie chce siusiu – może automatycznie zacząć odpowiadać „nie”, niezależnie od tego, jak jest w rzeczywistości.

Nie krytykuj maluszka Nie okazuj dezaprobaty czy rozczarowania, jeśli znowu się nie udało. Nie zawstydzaj dziecka i nie pozwól innym krytykować jego niepowodzeń w nauce korzystania z nocnika.

Pamiętaj, Twój skarb i tak już przeszedł od swoich narodzin wiele etapów rozwoju i edukacji, na wszystko przyjdzie pora, na samodzielne siusianie do nocnika również. W końcu napęczniała pielucha zacznie przeszkadzać żywotnemu szkrabowi w zabawie i codziennych czynnościach. Wszystko w swoim czasie!